اداره ميراث فرهنگي ، صنايع دستي و گردشگري شهرستان نایين و با همكاري كارشناسان و مردم محله محمديه نایين كشف و از دل خاك نمايان گرديد.

اين آسياب با تكنيك و روش كند و با وسعت بسيار زياد به طول حداقل 90 متر و عمق 25 متر در دل خاك حفر شده و ايجاد گرديده است. سنگ‌هاي بزرگ اين آسياب با طرز عجيبي بوسيله آب قنات بسيار قديمي كيخسرو در عمق 18 متري در زير زمين به طرف تنوره آسياب هدايت و با فشار زياد بر روي چرخ هاي آسياب فرو ريخته و آن را به حركت در مي‌آورده است .

ورودي اصلي آسياب در عمق سه متري ايجاد و در زير زمين پس از عبور از دالاني بزرگ به طول 60 مترو با شيب بسيار تند به مركز اصلي و محل اصلي آسياب مي‌رسيم .
اين دالان با ارتفاع متغير 2 متر تا 4 متر و با شيب بسيار تندو به صورت عجيبي حفر شده است .
در محوطه اصلي آسياب در عمق 25 متري به فضاهاي متعدد از جمله اتاق‌ها و محل اسطبل و محل قرار گرفتن سنگ‌هاي آسياب و تنوره برخورد مي‌نمایيم . در اين قسمت سكوهایي جهت قرار دادن كيسه‌هاي گندم و آرد تعبيه شده و بوسيله احشام از جمله اسب و الاغ و حتي شتر بارها و گندم‌ها حمل مي شده است .

براساس گفته‌هاي اجدادي محل ، اين آسياب در زمان كيخسرو و بيش از 2000 سال قدمت ساخته شده است ، چنانكه چندين ضرب المثل بسيار قديمي به اين آسياب منسوب مي باشد.
مطمئناً براي ايجاد و احداث اين آسياب علم و تجربه بسيار زياد و صبر و تحمل ، ايمان و پشتكار فراواني نياز بوده ، چنانكه مطالعات متعددي درخصوص ، فاصله ورودي و قنات ، شيب زمين ، انتخاب محل ، استحكام خاك ، قدرت آب در آن زمان انجام شده و با طراحي دقيق كاملاً علمي اين آسياب احداث و ايجاد گرديده است .